Èr’ un jour un seminariste
Un bèu jouvènt, un ativiste
Pèr la Glèiso, que soun èr miste,
Fasènt crèire à n’ un cicliste,
Lou fè manda dóu seminàri
Que nous lou fisè nouvelàri.
Èro un grand seminariste,
Viesti de jeans’ e mouderniste,
Pourtant dei lunèto d’artiste,
Vo pulèu ‘quéstei d’un coupiste,
Que l’a mil’ an e mai, sèi diàri
Leis adournàvon de papàrri.
Èro gènt lou seminariste
‘Mé sèi man jouncho, fataliste,
Mai mèfi pas ges integriste ;
E dins sèis ue, idealiste,
Uno grand fe coum’ un sacràri,
Estounanto pèr ‘n estagiàri !
Èro dre lou seminariste,
Long la muraio ‘m’ un èr triste,
Que tóutei qu’erian realiste,
Si demandavian autruiste,
Pèr de que lou priéu e sèi pàri
Li fougnàvon d’un biais faussàri !
Èr’ amar lou seminariste,
Noun pas que siègon belliciste,
Mai pèr ço que gair’ umaniste,
E encar bèn mèns pacifiste,
L’ignouràvon, sèns ‘lucidàri,
Jamai pèr elèi aversàri.
E un sèr lou seminariste,
M’es vengu vèire, pessimiste,
Pèr mi dire que poulemiste,
Lou capelan recidiviste,
Lou remandavo pèr catàrri,
D’uno façoun brust’ e bestiàri.
Pecaire lou seminariste,
Qu’avié dei Sant l’èim’ ativiste,
E qu’aurié fach un bouen couriste,
Éu que cantav’ en bouen artiste.
Avié decela ‘mé esglàri,
Lou jue faus de sèis aversàri.
Paure joueine seminariste,
Fuguè pougnu, tróup rigouriste,
Quouro larguè en refourmiste,
Qu’aurié vougu, ges scissiouniste,
Apoundre quauqu’ elucidàri
Crestian segur, pèr necessàri.
E vouei, ami seminariste,
As vougu far lou secouriste
D’uno chambrado de fumiste
Qu’au patrounàgi, un pau laissiste,
Aimon miour sèi fantaumàri
Que de prega dins un sacràri !
Aiaiai car seminaniste,
T’an embandi, materialiste,
Que lei geinàves, pacifiste,
Car noun cercàves, rigouriste,
Qu’à sounco mete lou Rousàri
Au nùcli d’èstei founciounàri !
Ti ‘n faguès pas, seminariste,
As samena en refourmiste,
Un gran de serbe ‘vangeliste,
Que vai greia ecoulougiste.
Pèr ço que n’es dóu bèu canàri
Jito la lèu sus leis embàrri.
Doumàci siés seminariste,
Un ome caste, sant analiste,
Que vèi lei chat’ en bioulougiste
Mai noun coum’ un óujèt seissiste.
As pas fali à soun desvàri
E siés ista celibatàri.
Deman, verai seminariste
Saras un prèire, un baptiste,
Un abat universaliste,
Que pèr soun Diéu soul, vouiagiste,
Anounciara ‘mé recourdàri
Un mound’ etern’ e debounàri.
|