Soun touei desalena quand pouàrton sa masquèto !
An leis ue sanguinous, lou fue eis arcanèto,
Soun cuou es resquicha, soun péu fai dei frisèto,
Mai iéu m' en bàti bèn d'aquélei basarèto
E n' en ai plen lei guèto
Car siéu un Marsihès que crìdi tre l'aubèto !
Van dins lei courredou emé sèi barrulèto,
Refùrnon d'en pertout lei pèd sus sèi roudèto
Pèr gasana de tèms 'quélei bousco-pecèto !
Mai m'en fóuti pas mau d'aquéleis andouièto
E ve, 'n ai plen lei guèto
Car siéu un Marsihès que crìdi tre l'aubèto !
Tan, sus lei partimen màndon sèi man brunèto
Restido au soulèu quand van à bicieuclèto.
Segur soun dei bourgès que van de rebalèto,
E mi n'en gàrci bèn de sèi fàussei courbèto,
Mai n'en ai plen lei guèto
Car siéu un Marsihès que crìdi tre l'aubèto !
An fustiga Raoult, l'or de sèis espalèto,
A Perronne lou Grand qu'a la man benedèto,
Li an rauba soun pan, l'an trauca de sagèto,
E vai, m'es bèn egau, qu'àguon sèi baiounèto,
Alor 'n ai plen lei guèto …
Car siéu un Marsihès que crìdi tre l'aubèto !
Quant 'n es de Fourtillan ? Qu'éu maugrat sèis aupèto
Fuguè empresouna, trach dins un' óublidèto,
Mounte duguè teisa d'ount sourtié la bestièto.
Mai va, mi n' enchau gaire de sèi cascarelèto,
Encuei 'n ai plen lei guèto,
Car siéu un Marsihès que crìdi dins l'aubèto.
Lou Proufessour Toussant que calo sèi visquèto
Pèr lei pren' à sèi lèco, a tambèn soun anquèto,
Doumàci à n' éu puei li an fa la gambèto,
M'en balànci pas mau de sèi milo bihèto,
Mi n' en vuèji lei guèto,
Car siéu un Marsihès que crìdi dins l'aubèto.
De segur, n'en óublìdi d'aquéstei cendrousèto,
Que coumo l' Henrion Caude, la gènt' Aleissandrèto,
S'afànon jour e nuech sèns qu'àguon d'escalèto.
Mai nous va pagaran quand faran resquihèto,
Lei fóutrai dins mèi guèto,
Car siéu un Marsihès que crìdi dins l'aubèto.
Au pais de moun fiéu, bàrron à la barbèto
La pouart' eis estrangié qu'an pas sa papeirèto,
Soun ausweis sanitàri eicigne de mouissèto.
Lei tudesc en foulié emé la couvidèto,
Mi mèton plèn lei guèto,
Car siéu un Marsihès que crìdi tre l'aubèto.
Es fouarto l'Allemagno 'mé sa Federèto
Que tóutei si charpìnon de l'aut de soun eirèto.
Quand l'un tiro d'à dià, l'autre pèr estafèto,
S'en vai lèu d'à iróu de sa pato falèto.
Mi cafissèn lei guèto,
Car siéu un Marsihès e crìdi tre l'aubèto.
Lei fau vèire, benda, lei maiss' entre verguèto,
Leis ue en parentèsi, quour' à la guihaumèto
Vènon vous charpa subre sèns leva sa barrèto,
Mai mi n'en gàrci bèn que cànton larirèto,
Ve, n'en ai plèn mèi guèto,
Car siéu un Marsihès que crìdi tre l'aubèto.
N'an pas proun d'avé póu, de nous far serinèto
Qu'anèn touei defunta e qu'emé sèi mouchèto
Lou Covid, 'quest bourdiho, de l'aut d'uno murèto
Nous fara cabussa dins lei jasso fadèto.
Ou ve, 'n ai plèn lei guèto,
Car siéu un Marsihès e crìdi tre l'aubèto.
Iéu li làissi soun dire, sèi foulié, sèi sournèto,
Preferissi juga, teni à la brassèto,
Ma mouié mèi felèn mèis ami ma sourrèto,
Moun freiret e ma maire, que mouri sèns babèto.
Tè, mi róumpon lei guèto,
Car siéu un Marsihès que crìdi tre l'aubèto.
Vous diéu que mi n'en bàti de sa malaudèto,
De soun virusse, de soun gèu de sèi masquèto !
Vouélon n' aneienta, faire n' estarminèto.
Mai sas, mi n'enchau bèn de sa toumbarelèto,
E m'embóuvon lei guèto,
Car siéu un Marsihès que crìdi tre l'aubèto..........
|