Sus la plaç' es un marcat
Que touti, li van à soun grat.
S'es de la glèiso d'à toucat
L'a 'ja de tèms qu'es pus un prat.
Aqui si vènde dei ferrat,
D'eisin' escarso, dei caulat,
Dei flour dei liéume, de perat,
E dei chichi e dei veirat,
D'àbi bourgau, dei souié plat,
E d'espartèi' e de taba.
Tout acò dich dins un barat
Que sas, es fach pèr v' embróuma !
Un cóup que sias acoustuma,
V'en faguès pas, devèn eisa !
Eici l'a rèn qu'es un pecat :
E de menti vo d'estampa :
Es nourmau de vous sampiha !!!
Va cregués pas que siègue fa
Em' uno cert' iniqueta,
E se lei couésti soun sala,
E que lei lincóu alisca
Soun plen de trau e escama,
Emé lei can que l'an pissa,
Noun vous n'en faudra puei truca,
Car es coumun sus 'quest marcat,
Que vous faguès embelousa,
Bèn talamen qu'anas ista
Mai qu'estouna : sarés baba !
Qu soun lei gèns que van croumpa
Sèi prouvimen, e amuta
Touei sèis ami qu'àimon chourla
E sus lei banc basaruta,
Quouro 'n es pas de v' abiha
De cap en pèd, de fustiga
Aqui soun mounde au marcat ?
Vouei, mai, qu soun ? Dei chabènça ?
Que noun vous diéu, sèns lei bada
Soun d'estajan qu'eici soun na,
Vo que soun vengu demoura
Dins nouéstei couelo, sèi valat,
Sèi pue, sèi valoun sèi coumbas.
Soun touei dei gèns voulènt presa
La visto qu'avèn pèr eila
Sus la mar bluro qu'an leissa
Pèr la miés vèire saliva
Sus Marsiho e sèi roucas,
Long la Cournich' à Samena,
Sus leis arèn' ei Catalan.
E vouei aqui sus lou marcat
L'a tout un fube de cournat
De bràvèi gèns emai sena,
Mai l'a subretout lou curat !
Aquest pourrés pas lou manca !
Doumàci ve, de si moustra,
Es tout ço que vóu demanda.
E mèfi, se lou radas pas,
Vous mando d'ue d'un èr rama,
Que vous prejit' à v' enmasca !
E pèr miour si far' rgarda
Prène bèn suen de s'escrida
Vo de rire coum' un fada,
Sus chasco cav' eici eila
A biais si faire remarca,
E que lou pousquessias bela
Coumo se fuguèsse, ailas,
Lou nùcli de nouesto ciéutat
Mèntre que resto qu'un curat
Un servitour de Crestienta
Duvènt au Cèu nous enaura!
Es de plagne lou paur' abat
Qu'a pas coumpres que pèr ista
Dins lou vilàgi, fau teisa
Sa croi' e superioureta.
E sabès pas tout ço qu'a fa
Tau 'no bourdiho pèr regna :
Un pauvre viei a umilia !
Davans soun mounde l'a taussa
De mèns que rèn, d'ome mau na
Que d'ar' e lai, de si quesa
Duvrié va faire dins touei cas,
Car èro pas mai qu'aquest gat
Que dins Alau just pèr manja
Duvrié s'escoundre caro-bas,
E lei gàrri, lei percassa
Se noun vóu mouri de la fam !
Veici ço qu'es 'queste curat,
Que vèn ti parla de la Pas !
E dins sèi pron' encadiera,
Si garmouio dóu Nouvèu Na,
Qu'aujo lou couard, si l'engaugna !
Es un cafèr, un renagat,
Que dins pau, lou regretara,
Car jamai si 'n es escusa
D'avé lou viei ansin mourga,
Dins lou silènci avoua
Dei bouen crestian descounfessa.
Dei Signe de crous póu manda,
Aquest bourdiho d'empafa
E sa pas la póu bèn douna,
Quand 'quest counflit l'a desclara.
Paure joueine, paure curat,
Diéu li perdoune sèi cóup bas,
Iéu sèns escuso, pouédi pas !
|